حسرت ، پیام بیکسی آخر به یار برد

قاصد نبرد نامهٔ من انتظار برد

قطع جهات کرده ام از انس بور

افتادگی به هر طرفم نی سوار برد

در هجر و وصل آب نگشتم چه فایده

بی انفعالی ام همه جا شرمسار ،برد

حیف ازکسی که ضبط عنان سخن نداشت

تمکین ز سنگ ، خفت وضع شرار برد

مردان ! زکینه خو اهی دونان حذرکنید

خون سگان ز ننگ دم ذوالفقار برد

بی رتبه نیست دعوی حق با وجود لاف

منصور را بلندتر از خلق ، دار برد

گردنکشی ز عجزپرستان چه ممکن است

انگشت هم زپرده ما زینهار برد

زین دشت جز وبال تعلق نچیده ایم

آن دامنی که کسوت ما داشت خار برد

قدر حضور بحر ندانست زورف

غفلت برای سوختنم برکنار برد

آیینه خانه بود تماشاگه ظهور

سیر بهار رنگ به خویشم دچار برد

آخر هوای وصل توام کرد بی سراغ

چندان تپید دل که ز خاکم غبار برد

هستی صفای جوهر تحقیق کس نخواست

هرکس نفس ز خلق یک آیینه وار برد

بیدل هجوم قلقل میناست شش جهت

با هر صدایی از خودم این کوهسار برد